สู้ คือ

• ก. เอาชนะกันด้วยกำลังกาย อาวุธ หรือสติปัญญาความสามารถเป็นต้น เช่น ชกสู้เขาไม่ได้จึงยอมแพ้ ทหารสู้กันในสนามรบ เล่นหมากรุกสู้กัน; มีสติปัญญาความสามารถเป็นต้นทัดเทียมกันหรือเหนือกว่า เช่น มีสติปัญญาสู้เขาได้; ยอมทน เช่น พูดไปก็ไม่ด+모두 보이기...ี สู้นิ่งไม่ได้.

• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
• สู:     ๑ ( วรรณ ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. ( ตะเลงพ่าย ). ๒ ( โบ ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
• ู:     การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

ฮโยริกำลังมองหาสามีและมีคนเสนอนักกีฬาต่อสู้ให้

แล้วเมื่อทั้งสองเจอหน้ากันก็ต้องสู้กันอยู่เสมอ

สู้ท่ามกลางวงล้อมศัตรูเป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่น

ใช้เหตุผลเป็นเครื่องมือในการต่อสู้กับปีศาจร้าย

เมื่อไหร่ก็ตามที่ข้าต้องสู้กับปีศาจแบบเจ้านั่น

คำอื่น ๆ

1. "สู่รู้" คือ
2. "สู่สม" คือ
3. "สู่สุขคติ" คือ
4. "สู่สุคติ" คือ
5. "สู่หา" คือ
6. "สู้กันชุลมุน" คือ
7. "สู้กันตัวต่อตัว" คือ
8. "สู้กับ" คือ
9. "สู้กับความจริง" คือ
10. "สู่สุคติ" คือ
11. "สู่หา" คือ
12. "สู้กันชุลมุน" คือ
13. "สู้กันตัวต่อตัว" คือ