ส่วนสําคัญ คือ

• หัวข้อสําคัญ
  แก่น
  ใจกลาง
  ใจความสําคัญ
  จุดสําคัญ
  สิ่งที่ย้ําเน้น
  แกนกลาง
  สิ่งสําคัญ
  ข้อสําคัญ
  สาระสําคัญ
  องค์ประกอบ
  ปัจจัย
  ปัจจัยสําคัญ
  ส่วนประกอบ
  ส่วนหลัก
  สิ่งที่เป็นแก่นสาร

• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
• ส่วน:     น. สิ่งที่แบ่งจากสิ่งรวม เช่น เงินส่วนนี้จะเอาไว้ทำบุญ; การเข้าร่วม เช่น เรื่องนี้ขอมีส่วนด้วย; แผนกย่อย, ฝ่าย, เช่น งานกองนี้แบ่งออกเป็นหลายส่วน,
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
• วน:     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
• สําคัญ:     ยิ่งใหญ่ เด่น เอก มีความหมาย มีคุณค่า มีราคา มีประโยชน์มาก คะเน สังเกต เข้าใจ จําเป็น ซึ่งเป็นที่ต้องการ ซึ่งเลี่ยงไม่ได้ เป็นหลัก ซึ่งมีความหมาย
• ํ:     ไม้แข็ง
• ค:     พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
• ั:     ชั่วคราว
• ญ:     พยัญชนะตัวที่ ๑๓ นับเป็นพวกอักษรต่ำ และเป็นตัวที่สุดของวรรคที่ ๒ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ปัญญา สัญชาติ ผจญ

ประโยค

กัง มู กยึล มีส่วนสําคัญเป็นอย่างมากในคืนนี้

คำอื่น ๆ

1. "ส่วนสำคัญที่ประกอบเป็นชุด" คือ
2. "ส่วนสุดท้ายของหนังสือ" คือ
3. "ส่วนสุดท้ายหรือส่วนที่แย่ที่สุด" คือ
4. "ส่วนสูง" คือ
5. "ส่วนสูงสุดของตะโพกสัตว์" คือ
6. "ส่วนหนักที่สุดที่ได้รับหรือกระทบ" คือ
7. "ส่วนหนึ่ง" คือ
8. "ส่วนหนึ่งส่วนใด" คือ
9. "ส่วนหนึ่งในจํานวนคู่" คือ
10. "ส่วนสูง" คือ
11. "ส่วนสูงสุดของตะโพกสัตว์" คือ
12. "ส่วนหนักที่สุดที่ได้รับหรือกระทบ" คือ
13. "ส่วนหนึ่ง" คือ