ห้องขัง คือ

สัทอักษรสากล: [hǿng khang]การออกเสียง:

ห้องขัง การใช้"ห้องขัง" อังกฤษ"ห้องขัง" จีน

n.
ที่สำหรับขังนักโทษ
ชื่อพ้อง: คุก, กรงขัง
ตัวอย่างการใช้: นักโทษถูกกักตัวไว้ในห้องขัง
clf.: ห้อง

ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
ห้อ: ก. วิ่งเต็มเหยียด, วิ่งเต็มที่.
ห้อง: น. ส่วนของเรือนหรือตึกเป็นต้นที่มีฝากั้นเป็นตอน ๆ; ตอน เช่น พระพุทธคุณเก้าห้อง; ชั้น เช่น ห้องฟ้า.
้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
อ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
อง: น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
ข: พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
ขัง: ก. ให้อยู่ในที่ล้อมเช่นกรง คอก หรือเล้า เป็นต้น, ให้อยู่ในที่ซึ่งกันไว้ เช่น ขังน้ำ; ( กฎ ) กักขังจำเลยหรือผู้ต้องหาโดยศาล.
ั: ชั่วคราว

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

หรือใช้ชีวิตที่เหลือของเธอในห้องขังบุใยหินทนไฟ

ผมคิดว่าผมจะถูกส่งกลับไปเข้าห้องขังแล้วเสียอีก

เพื่อนร่วมห้องขังกรนดัง อย่างกะรถไฟบรรทุกสินค้า

ที่ลูกอยู่้ในห้องขังในค่ำคืน งานเทศกาลหิมะละลาย

มันต้องใช้เวลาในการจับคนอย่างเอลเ จฟเข้าห้องขัง

ห้องขัง คือ

ประโยค

คำอื่น ๆ