ฮึกเฮิม คือ

• คะนอง
  คึก
  คึกคะนอง
  ร่าเริง
  ลําพอง

• ฮ:     พยัญชนะตัวที่ ๔๔ เป็นตัวสุดท้ายของพยัญชนะไทย เป็นพวกอักษรต่ำ.
• ฮึ:     อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความไม่พอใจหรือแปลกใจ.
• ฮึก:     ว. คะนอง, ลำพอง, ร่าเริง, คึก ก็ว่า.
• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• เฮ:     ๑ ก. อาการที่คนหมู่มากพรูกันไปยังที่แห่งเดียวกัน, เฮโล หรือ เฮละโล ก็ว่า. ๒ ก. แสดงความสนุกสนานครึกครื้นหรือชอบอกชอบใจ เช่น เช้าฮา เย็นเฮ.
• ิ:     ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.

ประโยค

ชั้นฮึกเฮิมซะแล้ว

คำอื่น ๆ

1. "ฮึก" คือ
2. "ฮึกหาญ" คือ
3. "ฮึกห้าว" คือ
4. "ฮึกฮัก" คือ
5. "ฮึกเหิม" คือ
6. "ฮึกโหม" คือ
7. "ฮึด" คือ
8. "ฮึดฮัด" คือ
9. "ฮึย" คือ
10. "ฮึกฮัก" คือ
11. "ฮึกเหิม" คือ
12. "ฮึกโหม" คือ
13. "ฮึด" คือ