เขฬะ คือ

• เข-ละ
  น. น้ำลาย, ราชาศัพท์ว่า พระเขฬะ. (ป.).

• เข:     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• ข:     พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
• ฬ:     พยัญชนะตัวที่ ๔๒ เป็นพวกอักษรต่ำ มักใช้ในคำไทยที่มาจากภาษาบาลี เช่น กีฬา จุฬา นาฬิกา, ตัว ฬ นี้ ในภาษาสันสกฤตไม่มีใช้

คำอื่น ๆ

1. "เขวี้ยงใส่" คือ
2. "เขวี้ยงไปยัง" คือ
3. "เขษตร" คือ
4. "เขษม" คือ
5. "เขษียร" คือ
6. "เขะขะ" คือ
7. "เขา" คือ
8. "เขากวาง" คือ
9. "เขากวางอ่อน" คือ
10. "เขษม" คือ
11. "เขษียร" คือ
12. "เขะขะ" คือ
13. "เขา" คือ