เขะขะ คือ

• ว. เกะกะ, กีดขวาง.

• เข:     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• ข:     พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
• อีเหละเขะขะ:    -เหฺละเขฺละขฺละ, -เหฺละ-ว. เกะกะ, เกลื่อนกลาด.

คำอื่น ๆ

1. "เขวี้ยงไปยัง" คือ
2. "เขษตร" คือ
3. "เขษม" คือ
4. "เขษียร" คือ
5. "เขฬะ" คือ
6. "เขา" คือ
7. "เขากวาง" คือ
8. "เขากวางอ่อน" คือ
9. "เขาดอกดั้ว" คือ
10. "เขษียร" คือ
11. "เขฬะ" คือ
12. "เขา" คือ
13. "เขากวาง" คือ