เนื้อเยื่อสัตว์ คือ

• จุลกายวิภาคศาสตร์ของเนื้อเยื่อสัตว์

• เนื้อ:     ๑ น. ส่วนของร่างกายคนและสัตว์อยู่ถัดหนังเข้าไป; เนื้อวัวหรือเนื้อควายที่ใช้เป็นอาหาร เช่น แกงเนื้อ; สิ่งที่เป็นลักษณะประจำตัวของสิ่งต่าง ๆ เช่น
• เนื้อเยื่อ:     น. กลุ่มของเซลล์ที่มักมีลักษณะเหมือนกัน ทำหน้าที่ร่วมกัน. ( อ. tissue).
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
• อ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
• เยื่อ:     น. สิ่งที่เป็นแผ่นบางอยู่ตามผิวหรือภายในของร่างกายบางส่วนหรือของสิ่งต่าง ๆ เช่น เยื่อในกระดูก เยื่อหัวหอม เยื่อไม้ไผ่.
• ย:     พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
• สัต:     ๑ สัด, สัดตะ- ว. ดี, งาม; น่านับถือ. ( ส. ). ๒ สัด, สัดตะ- ว. เจ็ด. ( ป. สตฺต; ส. สปฺต).
• สัตว:     สัดตะวะ-, สัด น. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง, ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง
• สัตว์:     สัดตะวะ-, สัด น. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง, ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง
• ั:     ชั่วคราว
• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
• ์:     ผู้สมรู้ร่วมคิด คําศัพท์เฉพาะทาง ซึ่งสมรู้ร่วมคิด เครื่องประดับตามสมัยนิยม ซึ่งเป็นส่วนเพิ่มเติม

ประโยค

คุณคิดว่าเนื้อเยื่อสัตว์ คือหนังสัตว์เหรอ ?

นี่เป็นความคล้ายคลึงกันของ เนื้อเยื่อสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ

คุณคิดว่าเนื้อเยื่อสัตว์นั่นคือหนัง ?

การสกัดโปรตีนจากเนื้อเยื่อสัตว์

ความดันคงที่ในแต่ละครั้งของการทำวัคซีน ทำให้เชื่อมั่นได้ว่าสัตว์แต่ละตัวที่ได้รับวัคซีน มีวัคซีนกระจายตัวในระดับความลึกของเนื้อเยื่อสัตว์ได้อย่างเหมาะสม

คำอื่น ๆ

1. "เนื้อเยื่อผิวมะระ" คือ
2. "เนื้อเยื่อพาเรนไคมาของสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง" คือ
3. "เนื้อเยื่อพืช" คือ
4. "เนื้อเยื่อยึดต่อ" คือ
5. "เนื้อเยื่อระหว่างเซลล์" คือ
6. "เนื้อเยื่อส่วนที่เป็นอาหารของต้นไม้" คือ
7. "เนื้อเยื่อส่วนใน ของต้น" คือ
8. "เนื้อเยื่อส่วนในของต้น" คือ
9. "เนื้อเยื่อหรือวัยวะที่แตกออก" คือ
10. "เนื้อเยื่อยึดต่อ" คือ
11. "เนื้อเยื่อระหว่างเซลล์" คือ
12. "เนื้อเยื่อส่วนที่เป็นอาหารของต้นไม้" คือ
13. "เนื้อเยื่อส่วนใน ของต้น" คือ