เภสัช คือ

สัทอักษรสากล: [phē sat]การออกเสียง:

ภ: พยัญชนะตัวที่ ๓๒ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ปรารภ ลาภ.
ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
ั: ชั่วคราว
ช: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช. ๒ ในภาษาบาลีและสันสกฤต

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

บอกผมหน่อย ใครน่าขนลุกกว่ากัน เขาหรือเภสัชฯนั่น

ฉันเภสัชกรและเขา ผู้ชายกับการเต้นของหัวใจไม่ดี

เราต้องรีบหนีไปก่อน เพื่อความอยู่รอดของเภสัชกร

เหมือนเภสัชกรที่ปรุงยา ให้เหมาะกับคนไข้แต่ละคน

หนึ่งในเภสัชกรนั้นกำลังจะเปลี่ยนชีวิตของผมไปเลย