เมฆพัด คือ

• เมกคะ-
  น. ชื่อโลหะที่เกิดจากการเอาแร่มาหุงเข้าด้วยกัน แล้วซัดด้วยกำมะถัน มีสีดำเป็นมัน แววเป็นสีคราม, เรียกพระเครื่องที่ทำด้วยโลหะชนิดนี้ว่า พระเมฆพัด หรือ พระเนื้อเมฆพัด.

• เม:     น. แม่. ( ข. ).
• เมฆ:     เมก น. ไอน้ำที่รวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อนลอยอยู่ในอากาศ. ( ป. , ส. ).
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• ฆ:     พยัญชนะตัวที่ ๖ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต ที่ใช้เขียนในคำไทยมีบ้างเล็กน้อย คือ ฆ่า เฆี่ยน ฆ้อง ระฆัง
• พ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
• พัด:     น. เครื่องโบกหรือกระพือลม. ก. ปัดไป, โบก, กระพือ, เช่น เอาพัดมาพัดไฟ พายุพัดฝุ่นตลบ; หมุนอย่างใบพัดพัดลมหรือใบพัดเครื่องบิน.
• ั:     ชั่วคราว
• ด:     พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.

คำอื่น ๆ

1. "เมฆ" คือ
2. "เมฆคลุ้ม" คือ
3. "เมฆฉาย" คือ
4. "เมฆปกคลุม" คือ
5. "เมฆฝน" คือ
6. "เมฆมาก" คือ
7. "เมฆรูปกรวยที่แตะผิวน้ํา" คือ
8. "เมฆหมอก" คือ
9. "เมฆหมอกแห่งสงคราม" คือ
10. "เมฆปกคลุม" คือ
11. "เมฆฝน" คือ
12. "เมฆมาก" คือ
13. "เมฆรูปกรวยที่แตะผิวน้ํา" คือ