เมฆพัด คือ

• เมกคะ-
  น. ชื่อโลหะที่เกิดจากการเอาแร่มาหุงเข้าด้วยกัน แล้วซัดด้วยกำมะถัน มีสีดำเป็นมัน แววเป็นสีคราม, เรียกพระเครื่องที่ทำด้วยโลหะชนิดนี้ว่า พระเมฆพัด หรือ พระเนื้อเมฆพัด.

• เม     น. แม่. ( ข. ).
• เมฆ     เมก น. ไอน้ำที่รวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อนลอยอยู่ในอากาศ. ( ป. , ส. ).
• พัด     น. เครื่องโบกหรือกระพือลม. ก. ปัดไป, โบก, กระพือ, เช่น เอาพัดมาพัดไฟ พายุพัดฝุ่นตลบ; หมุนอย่างใบพัดพัดลมหรือใบพัดเครื่องบิน.
• ดั้นเมฆ    ก. ฝ่าไปในเมฆ.
• เมฆี    (กลอน) น. เมฆ.
• ขี้เมฆ    (ปาก) น. เมฆ.
• ปั้นเมฆ    กุเรื่อง หลอก
• ปุยเมฆ    เมฆ ขี้เมฆ ก้อนเมฆ เมฆา เมฆี
• พยับเมฆ    ๑ น. เมฆฝนตั้งเค้า. ๒ น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Orthosiphon aristatus Miq. ในวงศ์ Labiatae ดอกเล็กสีขาวอมม่วงอ่อน ออกเป็นช่อยาว เกสรเพศผู้ยาว ใบใช้ทำยาได้, หญ้าหนวดแมว ก็เรียก.
• ยกเมฆ    ก. เพ่งดูเมฆเมื่อเห็นเป็นรูปอะไรแล้ว ก็ถือเป็นนิมิตเพื่อทำนายว่าดีหรือร้าย เช่นในเวลาจะยกทัพ ถ้าเห็นเมฆเป็นรูปพระนารายณ์ ก็ถือว่าเป็นนิมิตที่ดี ควรยกทัพได้ เช่น ตรงเข้าไปในป่าแล้วปลุกตัว เป่าทั่วด้ว
• เมฆฝน    n. เมฆลอยต่ำที่จะละลายตัวลงมาเป็นน้ำ ตัวอย่างการใช้: เมฆฝนตั้งเค้าครึ้มทึม และสายลมก็กรรโชกเข้ามาในห้องเป็นครั้งคราว
• เมฆา    (กลอน) น. เมฆ.
• เมฆินทร์    (กลอน) น. เมฆ.
• ก้อนเมฆ    เมฆ ขี้เมฆ ปุยเมฆ เมฆา เมฆี
• คล้ายเมฆ    เกี่ยวกับเมฆ เต็มไปด้วยก้อนเมฆ ไม่ใส