เส้นหมี่ คือ
สัทอักษรสากล: [sen mī]การออกเสียง: เส้นหมี่ การใช้"เส้นหมี่" อังกฤษ
- น. แป้งข้าวเจ้าที่โรยเป็นเส้นลงในน้ำเดือดพอสุกแล้วนำมาตากแห้ง.
- เส: ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
- เส้น: น. สิ่งที่มีลักษณะเป็นสาย แถว แนว ที่ไม่จำกัดความยาว เช่น เส้นผม เส้นขน เส้นโลหิต; เส้นเลือด เส้นเอ็น และเส้นประสาท;
- ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
- ส้น: น. ส่วนท้ายของเท้า เช่น อย่าเดินลงส้น รองเท้ากัดส้น, เรียกเต็มว่า ส้นเท้า, ส่วนท้ายของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ส้นปืน.
- ้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
- ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
- หมี: น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในวงศ์ Ursidae ตาและใบหูกลมเล็ก ริมฝีปากยื่นแยกห่างออกจากเหงือกสามารถยืนและเดินด้วยขาหลังได้
- หมี่: ๑ น. เรียกแป้งข้าวเจ้าที่โรยเป็นเส้นลงในน้ำเดือดพอสุกแล้วนำมาตากแห้งว่า เส้นหมี่, ชื่ออาหารประเภทหนึ่งที่ทำด้วยเส้นหมี่ เช่น หมี่กรอบ หมี่กะทิ.
- ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
- มี: ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
- มี่: ว. อึกทึก, เสียงแซ่.
- ี: สีน้ําตาลแดง ตําแหน่งประธานาธิบดี ดินเหนียวสีน้ําตาลแดงใช้ในการปั้น โจมตีทางอากาศอย่างรวดเร็วและรุนแรง
- ี่: ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "เส้นสัมผัสวง" คือ
- "เส้นสาย" คือ
- "เส้นสายทางการเมือง" คือ
- "เส้นสุริยวิถี" คือ
- "เส้นหนุน" คือ
- "เส้นหมี่อิตาลีคล้ายสปาเกตตี้แต่เส้นเล็กกว่า" คือ
- "เส้นหรือแถบผ้ายาวที่ใช้ผูกเพื่อประดับตกแต่ง" คือ
- "เส้นหลัง" คือ
- "เส้นหลากสี" คือ
- "เส้นสุริยวิถี" คือ
- "เส้นหนุน" คือ
- "เส้นหมี่อิตาลีคล้ายสปาเกตตี้แต่เส้นเล็กกว่า" คือ
- "เส้นหรือแถบผ้ายาวที่ใช้ผูกเพื่อประดับตกแต่ง" คือ