เส้า คือ

สัทอักษรสากล: [sao]การออกเสียง:

น. ไม้หลักหรือวัตถุที่ตั้งหรือปักเป็น ๓ มุมสำหรับรองรับ เช่น เอาก้อนอิฐมาวางให้เป็น ๓ เส้า.

เส: ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ข้าจะได้แสดงความแข็งแกร่งของหมัดเส้าให้เจ้ารู้

ตอนนี้มีชายคนหนึ่งซึ่งกำลังเจ็บปวดกับรักสี่เส้า

ช่างเป็นยอดฝีมือจริงๆ ท่านมาจากเส้าหลินหรือเปล่า

ไม่เป็นไรค่ะ คุณสามารถพูดว่าพวกเราคืิอรักสามเส้า

กลายเป็นว่าชีวิตใหม่ของผม เกี่ยวพันกับรักสามเส้า