เออ คือ

สัทอักษรสากล: [øe]การออกเสียง:

อ. คำที่เปล่งออกมาเพื่อบอกรับหรืออนุญาต, มักเป็นคำที่ผู้ใหญ่ใช้กับผู้น้อย หรือระหว่างเพื่อนที่สนิทสนมกัน, คำที่เปล่งออกมาแสดงว่านึกเรื่องที่จะถามหรือจะพูดขึ้นได้.

เอ: ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
อ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
ออ: ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ถ้าเซริซาวะ เออิซาคุ ต้องทรมานล่ะก็ ผมก็พอใจแล้ว

ถ้า เออร์เนส ธอร์นฮิลล์ รู้อยู่แล้วว่ามันอยู่ไหน

เออ ฉันปวดศรีษะง่ายนะ ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปก่อนนะ ?

ขอโทษครับ คุณคือ คุณ เออวิน บริสเซอร์ ใช่มั้ยครับ ?

ถ้ามันกำลังสร้างรอยร้าว เพื่อเอา เออเกนเทียมหละ ?