แพะ คือ

• ๑
  น. ชื่อสัตว์เคี้ยวเอื้องชนิด Capra hircus ในวงศ์ Bovidae เป็นสัตว์กีบคู่ขนาดกลาง มีความอดทน แข็งแรง และทนทานต่อโรคได้ดีกว่าสัตว์กีบคู่อื่น ๆ สามารถปีนป่ายที่สูงโดยเฉพาะโขดหินหรือภูเขาได้ดี ขนหยาบสีดำ ขาว หรือน้ำตาล มีเขา ๑+모두 보이기... คู่ ตัวผู้มีเครา หางสั้น; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์เชษฐา มี ๑๔ ดวง, ดาวงาช้าง ดาวช้างใหญ่ ดาวคอนาค หรือ ดาวเชษฐะ ก็เรียก.
  ๒
  น. ป่าแพะ. (ดู ป่าแพะ).

• แพ:     น. ไม้ไผ่หรือซุงเป็นต้นที่ผูกมัดเรียงติดกันมาก ๆ สำหรับใช้เป็นพาหนะทางน้ำ หรือล่องมาขาย เช่น แพไม้ไผ่ แพซุง แพหยวกกล้วย,
• พ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
• พะ:     ๑ น. เพิงที่ต่อปะเข้าไปกับด้านสกัดของเรือน, พะเพิง เพิง หรือ เพิงพะ ก็เรียก. ก. พักพิงหรือแอบอิงอาศัย เช่น ลูกมาพะพ่อแม่อยู่, พะพิง ก็ว่า;

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

ฉากสุดท้ายจะเป็นการจับแพะชนแกะสีหน้าของทั้งคู่

ใช้พวกเขาเป็นแพะรับบาป ในการหายตัวไปของคู่หูคุณ

แต่เขาผลักความผิดไปให้ สามัญชนกลายเป็นแพะรับบาป

เขาพูดถึงคนที่ต้องเป็นแพะรับบาป และต้องหายตัวไป

แม่จะไม่ยอมเป็นแพะรับบาปของเธออีกแล้ว แมคเคนซี่

คำอื่น ๆ

1. "แพล็บ" คือ
2. "แพล็บ ๆ" คือ
3. "แพว" คือ
4. "แพศยา" คือ
5. "แพศย์" คือ
6. "แพะตัวผู้" คือ
7. "แพะตัวผู้ที่ถูกตอนแล้ว" คือ
8. "แพะป่า" คือ
9. "แพะรับบาป" คือ
10. "แพศยา" คือ
11. "แพศย์" คือ
12. "แพะตัวผู้" คือ
13. "แพะตัวผู้ที่ถูกตอนแล้ว" คือ