โฉมเฉลา คือ
สัทอักษรสากล: [chōm cha lao]การออกเสียง: "โฉมเฉลา" อังกฤษ
- น. รูปร่างหล่อเหลา, หญิงงามหล่อเหลา.
- โฉ: ก. ฟุ้งไป (ใช้แก่กลิ่นเหม็น).
- โฉม: ๑ น. รูปร่าง, ทรวดทรง, เค้า, เช่น เนื้อชาววังใช้ช้า โฉมใช่โฉมคนค้า หน้าใช่หน้ากริกกริว. ( ลอ ). ว. งาม. ๒ น. ผักโฉม. ( ดู กระโฉม ).
- ฉ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๙ นับเป็นพวกอักษรสูง. ๒ ฉอ, ฉ้อ, ฉะ ว. หก, สำหรับประกอบหน้าศัพท์อื่น. ( ป. ).
- ฉม: น. กลิ่นหอม, เครื่องหอม.
- ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
- เฉ: ว. เหไป, ไม่ตรงเส้นตรงแนว.
- เฉลา: ฉะเหฺลา ว. สวย, งาม, เกลี้ยงเกลา, เพราพริ้ง.
- ฉล: ฉะละ, ฉน น. ความฉ้อโกง. ก. โกง. ( ป. , ส. ).
- ล: พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
- ลา: ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่
