โมมูหะ คือ

• ว. หลงใหล, โง่เขลา. (ป.; ส. โมมุฆ).

• โม:     น. แตงโม. ( ดู แตง ).
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• ู:     การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
• ห:     พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
• หะ:     ว. เสียงเปล่งเพื่อให้ลงมือพร้อมกัน.

คำอื่น ๆ

1. "โมนาโค" คือ
2. "โมนิกา เซเลส" คือ
3. "โมนิลิฟอร์มิน" คือ
4. "โมบาย" คือ
5. "โมบายโฟน" คือ
6. "โมมูห์" คือ
7. "โมร" คือ
8. "โมร-" คือ
9. "โมรกลาป" คือ
10. "โมบาย" คือ
11. "โมบายโฟน" คือ
12. "โมมูห์" คือ
13. "โมร" คือ