โหว คือ

ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
โหว่: ว. เป็นช่องกลวงเข้าไป, ทะลุเข้าไป.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

รอยโหว่ของชั้นโอโซนในบรรยากาศชั้นสตราโทสเฟียร์

เชื้อจะกระจายออกมาหาเรือเหาะมีช่องโหว่เกิดขึ้น

มันถูกโหวดให้ตกไประหว่างการประชุมครบองค์ประชุม

เพื่อที่จะควบคุมผู้เข้าแข่งขันคนอื่นๆในการโหวต

ว่ากันว่าเธอจะโหวตให้ตามความเห็นของเธอเท่านั้น