โหว่ คือ

สัทอักษรสากล: [wō]การออกเสียง:

โหว: โหฺว ว. เว้าลึกเข้าไป.
ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

รอยโหว่ของชั้นโอโซนในบรรยากาศชั้นสตราโทสเฟียร์

เชื้อจะกระจายออกมาหาเรือเหาะมีช่องโหว่เกิดขึ้น

เนื้อเรื่องเต็มไปด้วยช่องโหว่ ไร้ความสมเหตุสมผล

รูโหว่ในจักรวาลของเรา ซึ่งเชื่อมต่อกับโลกของเขา

ดีจะเป็นช่องโหว่ของการ รักษาความปลอดภัยแห่งชาติ