ใบหน้า คือ

สัทอักษรสากล: [bai nā]การออกเสียง:

ใบหน้า การใช้"ใบหน้า" อังกฤษ"ใบหน้า" จีน

น. เค้าหน้า, ดวงหน้า, รูปลักษณะของหน้า.

ใบ: น. ส่วนของพืชที่ติดอยู่กับกิ่งหรือลำต้น โดยมากมีลักษณะเป็นแผ่นแบน ๆ รูปร่างต่าง ๆ กัน มีก้านใบหรือไม่มีก็ได้ มักมีสีเขียว;
บ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ
ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
หน: น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
หน้า: น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
น้า: น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

หม่อมฉันไม่คิดว่าจะทนเห็นใบหน้ายินดีของจูมงได้

เกมของใบหน้าไม่ได้ดีสำหรับคนสุดท้ายที่ถามคำถาม

การจ้องมองความตายในใบหน้าและที่จะโกงได้หรือไม่

เสร็จแล้วเตะเขากลับบ้านพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า

ในการทำการปลูกถ่ายใบหน้า ขั้นทดลอง ให้คุณเบลไหม ?

ใบหน้า คือ

ประโยค

คำอื่น ๆ