ใบหญ้า คือ
- แผ่นใบ
- ใบ: น. ส่วนของพืชที่ติดอยู่กับกิ่งหรือลำต้น โดยมากมีลักษณะเป็นแผ่นแบน ๆ รูปร่างต่าง ๆ กัน มีก้านใบหรือไม่มีก็ได้ มักมีสีเขียว;
- บ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ
- ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
- หญ้า: ๑ น. ชื่อเรียกไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Gramineae เช่น หญ้าคา ( Imperata cylindrica Beauv.) หญ้าตีนกา ( Eleusine indica Gaertn.)
- ญ: พยัญชนะตัวที่ ๑๓ นับเป็นพวกอักษรต่ำ และเป็นตัวที่สุดของวรรคที่ ๒ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ปัญญา สัญชาติ ผจญ
- ้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "ใบสําคัญ" คือ
- "ใบสําคัญจ่าย" คือ
- "ใบสําคัญเก็บเงิน" คือ
- "ใบสําคัญแสดงหลักฐานการจ่ายเงิน รับเงิน หรือการส่งมอบของ" คือ
- "ใบสํามะโนครัว" คือ
- "ใบหน้า" คือ
- "ใบหน้าที่ขรุขระ" คือ
- "ใบหน้าที่มีสีแดงเพราะสุขภาพดี" คือ
- "ใบหน้าที่เป็นรูๆ" คือ
- "ใบสําคัญแสดงหลักฐานการจ่ายเงิน รับเงิน หรือการส่งมอบของ" คือ
- "ใบสํามะโนครัว" คือ
- "ใบหน้า" คือ
- "ใบหน้าที่ขรุขระ" คือ