ใส่แต้ม คือ
- ประ
ใส่จุด
- ใส: ว. แจ่มกระจ่าง เช่น ฟ้าใส, ไม่ขุ่น, ไม่มัว, เช่น น้ำใส กระจกใส.
- ใส่: ก. สวม เช่น ใส่เสื้อ ใส่กางเกง, เอาไว้ข้างในภาชนะหรือสถานที่เป็นต้น เช่น กรอกน้ำใส่ขวด นำนักโทษไปใส่คุก, บรรทุก เช่น เอาสินค้าใส่รถ.
- ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
- แต้: ๑ ว. แป้น ในคำว่า ยิ้มแต้, ป้อ เช่น รำแต้, แสดงความยินดี เช่น วิ่งแต้. ๒ ( ถิ่น-อีสาน ) น. ต้นมะค่าแต้. ( ดู มะค่าแต้ ).
- แต้ม: ก. เอาสีหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่งแตะ ๆ ให้เป็นจุด เช่น แต้มสี แต้มยา; ปลูก (เฉพาะต้นยา). น. รอยหรือจุดที่มีลักษณะกลม ๆ ปรากฏที่ผิวพื้น; คะแนน เช่น
- ต: พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
- ต้ม: ๑ ก. กิริยาที่เอาของเหลวเช่นน้ำใส่ภาชนะแล้วทำให้ร้อนให้เดือดหรือให้สุก เช่น ต้มน้ำ ต้มข้าว ต้มมัน; ทำให้สะอาดและสุกปลั่ง เช่น ต้มผ้า ต้มทอง
- ้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
- ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
