ไม่สำคัญ คือ
สัทอักษรสากล: [mai sam kham]การออกเสียง: ไม่สำคัญ การใช้"ไม่สำคัญ" อังกฤษ"ไม่สำคัญ" จีน
- ไม่มีค่า
ไร้ความหมาย
ไร้จุดประสงค์
ไม่จำเป็น
ไม่สำคัญยิ่งยวด
- ไม่: ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
- ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
- ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
- สำ: ก. ซับซ้อนกัน, ปะปนกัน, ไม่เป็นลำดับ, ไม่เป็นระเบียบ.
- สำคัญ: ว. เป็นพิเศษกว่าธรรมดา เช่น เรื่องสำคัญ, มีคุณค่า เช่น ของสำคัญ, มีชื่อเสียง เช่น คนสำคัญ; ควรกำหนดจดจำ เช่น หัวข้อสำคัญ. ก. เข้าใจ เช่น
- ค: พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
- ั: ชั่วคราว
- ญ: พยัญชนะตัวที่ ๑๓ นับเป็นพวกอักษรต่ำ และเป็นตัวที่สุดของวรรคที่ ๒ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ปัญญา สัญชาติ ผจญ