ไล่ คือ

• ๑
  ก. ตามไปติด ๆ เพื่อให้ทันหรือเพื่อกระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ไล่ยิง ไล่กัด ไล่ขวิด ไล่จิก; ขับ, มักใช้เข้าคู่กันเป็น ไล่ขับ หมายความว่า บังคับให้ออกไปให้พ้น, บังคับให้ไปหรือให้ออกจากที่เดิม เช่น ไล่ควายเข้าคอก ไล่คนออกจากบ้+모두 보이기...าน; ต้อนให้จนมุม เช่น เอาม้าและเรือไล่ขุน; สอบดูลำดับก่อนหลังเพื่อทบทวนความรู้ความจำเป็นต้น เช่น เรียกนักเรียนมาไล่แบบ.
  ๒
  น. ไม้ต่าง ๆ เรียกว่า ไม้ไล่.

• ล:     พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
• ไล้:    ก. ทาโดยละเลงทั่ว ๆ ไป เช่น ไล้ครีมให้ทั่วหน้า, เกลี่ยให้เสมอกัน, เกลี่ยให้เรียบ, เช่น ไล้ปูน.
• ไลไล้:    ก. ลูบไม่หยุด, ลูบถี่ ๆ.

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

กระหม่อมขอให้พระองค์ลงโทษคิมยุนชิคโดยการไล่ออก

ใช่ จนสตีฟ โฮเวลล์ เริ่มไล่ลูกค้าชั้นยอดของเขาไป

นักเรียนต้องเปลี่ยนโรงเรียนและครูต้องถูกไล่ออก

พวกคุณไล่เราออกเพราะเราไม่ยอมเอาสารคดีออกอากาศ

และเป้าหมายของเธอที่จะไล่ตามมันจนกลายเป็นอาชีพ

คำอื่น ๆ

1. "ไลโซลีซิทิน" คือ
2. "ไลโซไซม์" คือ
3. "ไลโปซิเดส" คือ
4. "ไลโปโปรตีนที่มีความหนาแน่นต่ำมาก" คือ
5. "ไลไล้" คือ
6. "ไล่ ๆ กัน" คือ
7. "ไล่กวด" คือ
8. "ไล่ขับ" คือ
9. "ไล่ขี้" คือ
10. "ไลโปโปรตีนที่มีความหนาแน่นต่ำมาก" คือ
11. "ไลไล้" คือ
12. "ไล่ ๆ กัน" คือ
13. "ไล่กวด" คือ