ไล่ คือ

• ๑
  ก. ตามไปติด ๆ เพื่อให้ทันหรือเพื่อกระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ไล่ยิง ไล่กัด ไล่ขวิด ไล่จิก; ขับ, มักใช้เข้าคู่กันเป็น ไล่ขับ หมายความว่า บังคับให้ออกไปให้พ้น, บังคับให้ไปหรือให้ออกจากที่เดิม เช่น ไล่ควายเข้าคอก ไล่คนออกจากบ้าน; ต้อนให้จนมุม เช่น เอาม้าและเรือไล่ขุน; สอบดูลำดับก่อนหลังเพื่อทบทวนความรู้ความจำเป็นต้น เช่น เรียกนักเรียนมาไล่แบบ.
  ๒
  น. ไม้ต่าง ๆ เรียกว่า ไม้ไล่.

• ไล้    ก. ทาโดยละเลงทั่ว ๆ ไป เช่น ไล้ครีมให้ทั่วหน้า, เกลี่ยให้เสมอกัน, เกลี่ยให้เรียบ, เช่น ไล้ปูน.
• ไลไล้    ก. ลูบไม่หยุด, ลูบถี่ ๆ.
• พิไล    ว. งาม.
• วิไล    ว. งาม เช่น งามวิไล.
• ไม้ไล่    น. ชื่อไผ่ชนิด Gigantochloa albociliata Munro ในวงศ์ Gramineae ลำแตกแขนง ไม่มีหนาม; ไม้ต่าง ๆ.
• ไลย    ๑ ไล น. สลัก, ดาล, ลิ่ม. ๒ ไล น. ของที่จะพึงเลีย. (ป. เลยฺย).
• ไล่ขี้    ก. ขับขี้ตะกรันออกจากเนื้อโลหะโดยนำโลหะมาหลอม.
• ไล่ที่    ก. บังคับให้ออกจากที่ดิน เช่น ฟ้องศาลไล่ที่; เรียงลำดับที่ตามคะแนนสูงต่ำ.
• ไล่ผม    ก. ตัดหรือเก็บเล็มผมให้เข้ารูปทรง.
• ไล่ผี    ก. ทำพิธีร่ายมนตร์ขับผีที่เชื่อว่าสิงอยู่ในคนหรือสถานที่.
• ไล่ลม    ก. ทำให้ลมหรือแก๊สออกจากร่างกายโดยวิธีใช้ยาหรือนวดเป็นต้น.
• ไล่สี    ก. เกลี่ยสีให้เสมอกันในการระบายสี ระบายสีให้เป็นไปตามลำดับของสีจากสีอ่อนไปหาแก่หรือจากสีแก่ไปหาอ่อน.
• ไล่ไป    เนรเทศ เอาออกไปจากสังคม
• ไล่ไปไล่มา    ก. ไล่เลียง, ไต่ถาม, เช่น ไล่ไปไล่มาก็เป็นญาติกัน ไล่ไปไล่มาก็รุ่นเดียวกัน.
• กำไล    น. ชื่อเครื่องประดับสำหรับสวมข้อมือหรือข้อเท้า ทำด้วยเงินหรือทองเป็นต้น, ราชาศัพท์เรียกกำไลมือว่า ทองพระกร กำไลเท้าว่า ทองพระบาท.

• กระหม่อมขอให้พระองค์ลงโทษคิมยุนชิคโดยการไล่ออก
• ใช่ จนสตีฟ โฮเวลล์ เริ่มไล่ลูกค้าชั้นยอดของเขาไป
• นักเรียนต้องเปลี่ยนโรงเรียนและครูต้องถูกไล่ออก
• พวกคุณไล่เราออกเพราะเราไม่ยอมเอาสารคดีออกอากาศ
• และเป้าหมายของเธอที่จะไล่ตามมันจนกลายเป็นอาชีพ
• แล้วไหนจะปาปารัสซี่ที่มาไล่ตามชาล์สกับแบลร์อีก
• เพราะอะไรถึงไล่พ่อฉันออกโดยไม่มีเหตุผลอย่างนี้
• ขณะที่พวกเรากำลังไล่ตามเจ้าเมืองอิมดูนอยู่นั้น
• นั่นออกจากปากจากคนที่โดนไล่ออกจากบ้านเหรอเนี่ย
• แล้ววิ่งไล่จับฉัน บอกว่ารักฉัน สมัยเรียนมหา ' ลัย ?