พูด ต้อง

สัทอักษรสากล・การออกเสียง: [tǿng]

ต้อง อังกฤษ：aa. 1. have to, must, is to be; v. 2. to touch, catch, get (usually in figurative sense). ที่เกี่ยวข้อง: ชื่อพ้อง: จง ต้องการ (to be in wคำตรงข้าม: or in nee
ต้อง จีน：碰 [pèng] ; 要 [yào] 应该 yīng gāi
ต้อง คือ：ก. ถูก เช่น ต้องชะตา ต้องใจ; เป็นกริยาช่วยบอกความแน่ใจหรือบังคับ เช่น ต้องกิน ต้องนอน ต้องทำ. น. เรียกต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป ซึ่งถือกันว่าถูกผีกระทำว่า ข้าวต้อง.