มือถือ
เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

พูด บูดเบี้ยว

สัทอักษรสากล・การออกเสียง: [būt bīo]  
ความหมาย
  • บูดเบี้ยว อังกฤษadj. distorted, out of shape, twisted, misshapen. ตัวอย่าง: เขาปั้นพระพักตร์พระพุทธรูปให้บูดเบี้ยวจนแลดูน่าเกลียด ปราศจากความงามแม้แต่น้อย He molded the face of the Buddha
  • บูดเบี้ยว จีน:紧皱眉头 [jǐn zhòu méi tóu]
  • บูดเบี้ยว คือว. ทำหน้านิ่วแสดงอาการเจ็บปวดหรือไม่พอใจ.