พูด บูดเบี้ยว
สัทอักษรสากล・การออกเสียง: [būt bīo]
ความหมาย
- บูดเบี้ยว อังกฤษ：adj. distorted, out of shape, twisted, misshapen. ตัวอย่าง: เขาปั้นพระพักตร์พระพุทธรูปให้บูดเบี้ยวจนแลดูน่าเกลียด ปราศจากความงามแม้แต่น้อย He molded the face of the Buddha
- บูดเบี้ยว จีน：紧皱眉头 [jǐn zhòu méi tóu]
- บูดเบี้ยว คือ：ว. ทำหน้านิ่วแสดงอาการเจ็บปวดหรือไม่พอใจ.