พูด พรั่นใจ
สัทอักษรสากล・การออกเสียง: [phran jai]
ความหมาย
- พรั่นใจ อังกฤษ:v. to be scared or worried, to be apprehensive, to be afraid, to be timorous. ตัวอย่าง: เขาพรั่น (พรั่นใจ, พรั่นพรึง) ว่างานของเขาจะไม่สำเร็จ He was afraid that his work m
- พรั่นใจ คือ:ตกประหม่า สะทกสะท้าน หวั่นใจ เก้อเขิน กริ่งเกรง พรั่น พรั่นพรึง หวั่นกลัว หวั่นหวาด หวั่นเกรง หวาดหวั่น เกรง กระดาก กระดากอาย ขวยเขิน ขี้อาย ประหม่า เหนียม กลัว ครั่นคร้าม ประหวั่น ประหวั่