พูด ฟุ้งเฟ้อ

สัทอักษรสากล・การออกเสียง: [fun foē]

ฟุ้งเฟ้อ อังกฤษ：v. 1. to be extravagคำตรงข้าม: lavish; 2. to be puffed up with pride, conceited. ตัวอย่าง: สมภารก็มิได้เคยนึกเลยว่า เพื่อนที่เคยวิ่งเล่นมาด้วยกันแต่เด็กจะฟุ้งเฟ้อไปได้
ฟุ้งเฟ้อ จีน：铺张浪费 [pū zhāng làng fè]
ฟุ้งเฟ้อ คือ：ว. คะนอง, ได้ใจ, เห่อเหิม; ใช้จ่ายเกินควรเกินฐานะ, ใช้จ่ายในสิ่งที่ไม่สมควร.