เวิ้ง คือ
ประโยค
- บางทีความเวิ้งว้างกลางฤดูหนาว คงสอนให้มันเก๋าขึ้นมาล่ะมั้ง
- แล่นจากหลีกเร้นจากเวิ้งอ่าวลาลาบาย
- " เธอนอนอยู่ ใต้เวิ้งฟ้า ดาราพราย "
- ลมปากว่าสักที่ ในเวิ้งทะเลกว้าง
- พวกมันจะหลงอยู่ในความเวิ้งว้าง
- และไม่วนคืนมาไปสู่แดนเวิ้งว้าง
- เธอ นอนอยู่ใต้เวิ้งฟ้า ดาราพราย
- # ท่ามกลางหมู่เมฆาที่เวิ้งว้าง
- เธอรออยู่ใต้เวิ้งฟ้า ดาราพราย
- ดินแดนอันเวิ้งว้างว่างเปล่า