เวิ้ง คือ

• น. ที่เปิดกว้างเข้าไปถัดจากที่แคบ เช่น พ้นปากถ้ำไปเห็นเป็นเวิ้ง.

• วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• ิ้     พลิ้ว
• เวียงวัง    น. เมือง, วัง, เช่น จะแบ่งปันข้าวของในท้องคลัง ให้ครอบครองเวียงวังเห็นทันตา. (สังข์ทอง).
• ว้างเวิ้ง    ว. เป็นช่องว่างและโล่งออกไปกว้างขวาง.
• เว้าแหว่ง    1) adj. ที่เว้าและวิ่นออกไป ชื่อพ้อง: แหว่ง, เว้า ตัวอย่างการใช้: คนไม่ค่อยซื้อหอมจีนเว้าแหว่งไปกิน เพราะเขาอาจรังเกียจว่าเป็นของเหลือเดน 2) v. เว้าและวิ่นออกไป ชื่อพ้อง: แหว่
• คิง โอลิเวอร์    โจเซฟ โอลิเวอร์ โอลิเวอร์
• ซึ่งเว้าแหว่ง    ซึ่งเป็นรอยแบบฟันเลื่อย
• บริเวณที่สูง    บริเวณที่ราบสูง ที่ดอน ที่ราบสูง
• บริเวณโค้ง    คลื่นที่กระเพื่อมเล็กน้อย ผ้าโพกศีรษะของแม่ชี
• ส่วนที่เป็นเวิ้ง    เวิ้งที่ติดกับห้องสำหรับตั้งเตียงหรือตู้หรืออื่น
• ส่วนเว้าโค้ง    ส่วนเว้าส่วนโค้ง
• เวลาจริง    เรียลไทม์
• เวลาบีริง    เวลามาตรฐานบีริง
• เวลาพักครึ่ง    ช่วงพักครึ่ง
• เวลาย่ำรุ่ง    n. ช่วงเริ่มแรกของวัน , ตัวอย่างการใช้: ตกกลางคืน อากาศจะเริ่มเย็นลงและเย็นจัดในเวลาย่ำรุ่ง

• ทำเจ้าสะท้อนใจถึงห้วงเวิ้งว้าง ที่กว้างใหญ่ในใจ
• สู่ความเวิ้งว้างและไกลโพ้น ผู้พิทักษ์อวกาศ วู้ดดี้
• เราเคยมาปิกนิกที่นั่นครั้งหนึ่ง เวิ้งตรงนั้น
• ความเวิ้งว้างอันไกลโพ้นน่ะ ผู้พิทักษ์จักรวาล
• จิตใต้สำนึกที่เวิ้งว้าง ไม่มีอะไรอยู่ในนั้น
• มันจะมีเวิ้งน้ำอยู่ด้านล่าง อยู่ตรงปลายเกาะทางทิศใต้
• เหมือนพิวจิตซาวด์ที่จริงๆ เป็นชื่อเวิ้งน้ำ
• สู่ความเวิ้งว้างอันไกลโพ้น ผู้พิทักษ์อวกาศ
• น้ำทะเลสีฟ้าครามในเวิ้งอ่าวที่เงียบสงบ
• ผจญกับความเวิ้งว้าง แล้วก็ทะเลทราย มีอันตรายยังไงไม่รู้ได้