เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

พึม คือ

พึม คือ
ประโยค
  • ตอนผมดึงเขาขึ้นมา เขาพึมพำเกี่ยวกับกองทัพใต้ดิน
  • ทุกคนต่างเคยพึมพำกับตัวเองกันทั้งนั้น เบอร์ตี้
  • ฉันพูดพึมพัมกับตัวฉันเองราวกับว่าฉันเป็นคนโง่
  • เธอไม่ควรทำอย่างที่เคยเป็น บ่นพึมพำ แล้วก็กังวลใจ
  • ทำไมนายถึงพึมพำกับตัวเอง อย่างใจไม่อยู่กับตัวล่ะ ?
  • อาสุกะซัง นั่งขัดมงกุฏแล้วก็พึมพำกับตัวเองล่ะ
  • นางจึงพึมพัมกับตนเองว่า " ข้าอยากมีลูกชายสักคน ... "
  • ทำไมคุณทำตัวเหมือนยัยแก่ ที่บ่นพึมพำกับตัวเอง
  • เจ้าก็รู้ว่าแม่รู้สึกยังไงเกี่ยวกับการพึมพำ
  • ท่านเคยสังเกตเห็นผู้คนบ่นพึมพำมากกว่าปกติหรือไม่
  • ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:  1  2  3  4  5