กางเกงขาก๊วย คือ
- กา ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
- กาง ๑ ก. ถ่างออก เช่น กางขา, คลี่ เช่น กางปีก, เหยียดออกไป เช่น กางแขน, ขึงออกไป เช่น กางใบ กางมุ้ง, แบะออก เช่น กางหนังสือ. ว. ที่ถ่างออก คลี่ออก
- กางเกง น. เครื่องนุ่งมี ๒ ขา.
- เก ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
- กง ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ง สะกด ว่า แม่กง หรือ มาตรากง. ๒ น. วง, ส่วนรอบของล้อเกวียนหรือล้อรถม้าเป็นต้น,
- ขา ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
- ขาก ๑ ก. อาการที่ทำให้เสมหะเป็นต้นในลำคอหลุดออก มักมีเสียงดังเช่นนั้น. ๒ ( โบ ) ก. ภูมิใจ เช่น ความยินลากขากดีจะมีไหน. ( อภัย ). (ไทยใหญ่).
- ขาก๊วย น. กางเกงจีนขาสั้นแค่เข่า.
- ขากางเกง ขา
- กางเกงขากระดิ่ง ขาบาน ขากระดิ่ง กางเกงขาบาน
- กางเกงขาบาน ขาบาน ขากระดิ่ง กางเกงขากระดิ่ง
- กางเกงขายาว กางเกงแพร ขายาว
- กางเกงขาสั้น ขาสั้น
- กางเกงขายาวแค่เข่า กางเกง กางเกงขี่ม้า
- เป้ากางเกง n. ชิ้นผ้าที่ประกอบตรงกับรอยที่ตึงเพื่อให้หย่อนได้ ชื่อพ้อง: เป้า ตัวอย่างการใช้: สายตาของผมอดที่จะแลมองไปที่เป้ากางเกงตึงเปรี๊ยะนั่นไม่ได้
มือถือ