กางเกงขาบาน คือ
สัทอักษรสากล: [kāng–kēng khā bān] การออกเสียง:
"กางเกงขาบาน" การใช้"กางเกงขาบาน" อังกฤษ"กางเกงขาบาน" จีน
ความหมาย
มือถือ
- ขาบาน
ขากระดิ่ง
กางเกงขากระดิ่ง
- กา ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
- กาง ๑ ก. ถ่างออก เช่น กางขา, คลี่ เช่น กางปีก, เหยียดออกไป เช่น กางแขน, ขึงออกไป เช่น กางใบ กางมุ้ง, แบะออก เช่น กางหนังสือ. ว. ที่ถ่างออก คลี่ออก
- กางเกง น. เครื่องนุ่งมี ๒ ขา.
- เก ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
- กง ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ง สะกด ว่า แม่กง หรือ มาตรากง. ๒ น. วง, ส่วนรอบของล้อเกวียนหรือล้อรถม้าเป็นต้น,
- ขา ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
- ขาบ ๑ ว. สีน้ำเงินแก่อมม่วง. ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) ก. แอบ, ซ่อน.
- ขาบาน ขากระดิ่ง กางเกงขาบาน กางเกงขากระดิ่ง
- บา น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
- บาน ๑ บาน, บานนะ- น. น้ำสำหรับดื่ม, เครื่องดื่ม เช่น สุราบาน ชัยบาน อัฐบาน. ( ป. , ส. ปาน). ๒ น. ของที่เป็นแผ่น ๆ บางอย่าง เช่น บานประตู
- กางเกงขาก๊วย ขาก๊วย
- กางเกงขายาว กางเกงแพร ขายาว
- กางเกงขาสั้น ขาสั้น
- ขากางเกง ขา
- กางเกงขากระดิ่ง ขาบาน ขากระดิ่ง กางเกงขาบาน