ขนมตะโก้ คือ

• n.
  ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าหรือแป้งเท้ายายม่อมกวนเข้ากับน้ำตาล ใส่แห้วหรือข้าวโพดเป็นต้นก็ได้ หยอดหน้าด้วยกะทิกวนกับแป้ง
  ตัวอย่างการใช้: ขนมไทยปรุงมาจากแป้งน้ำตาลกะทิเป็นส่วนใหญ่เช่นขนมเปียกปูนขนมตะโก้ ลอดช่องขนมปลากริมไข่เต่า เป็นต้น
  clf.: ชิ้น, อัน

• ขน     ๑ น. สิ่งที่เป็นเส้นขึ้นตามผิวหนังคนและสัตว์ เช่น ขนตา ขนนก ขนเม่น และใช้ตลอดไปจนถึงที่ขึ้นบนผิวต้นไม้ ผลไม้ ใบไม้ และอื่น ๆ, ราชาศัพท์ว่า
• ขนม     ขะหฺนม น. ของกินที่ไม่ใช่กับข้าว มักปรุงด้วยแป้งหรือข้าวกับกะทิหรือน้ำตาล, ของหวาน, ทางเหนือเรียกว่า ข้าวหนม.
• นม     นะมะ- น. การนอบน้อม, การเคารพ, การไหว้. ( ป. ; ส. นมสฺ). ๑ น. ส่วนของร่างกาย อยู่บริเวณหน้าอก มี ๒ เต้า,
• มต     มะตะ- ก. ตายแล้ว. ( ป. ; ส. มฺฤต).
• มตะ     มะตะ- ก. ตายแล้ว. ( ป. ; ส. มฺฤต).
• ตะ     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• ตะโก     ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Diospyros วงศ์ Ebenaceae เปลือกสีดำคล้ำ เช่น ตะโกสวน ( D. malabarica Kostel.) ผลคล้ายมะพลับ ตะโกนา ( D.
• ตะโก้     ๑ น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าหรือแป้งเท้ายายม่อมกวนเข้ากับน้ำตาล ใส่แห้วหรือข้าวโพดเป็นต้นก็ได้ หยอดหน้าด้วยกะทิกวนกับแป้ง. ๒ น.
• โก     พี่
• โก้     ๑ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) ก. กู่ตะโกน, เรียกดัง ๆ. ๒ ว. หรูหราภูมิฐาน (มักใช้แก่กิริยาแต่งตัวหรือการแสดงกิริยาอื่น ๆ).
• ลมตะโก้    ตะโก้ ลมพัดหลวง พัดหลวง
• ตะโกก    ๑ น. ชื่อปลาน้ำจืดขนาดกลางบางชนิดและบางสกุล ในวงศ์ Cyprinidae หัวเสี้ยม ลำตัวยาวเรียว แบนข้างเล็กน้อย ครีบหลังมีก้านครีบตอนหน้าแข็ง ยาวคล้ายเงี่ยง พื้นลำตัวด้านหลังและครีบสีเทาอมฟ้า ส่วนอื่นสีเงิน ท
• ตะโกน    ก. ออกเสียงดังกว่าปรกติเพื่อให้ได้ยิน.
• ไม้ตะโก    สีดำสนิท adj ไม้ดำดง ไม้ดำแข็ง ไม้มะเกลือ
• ขนมโก๋    โก๋