ไม้ตะโก คือ

• สีดำสนิท adj
  ไม้ดำดง
  ไม้ดำแข็ง
  ไม้มะเกลือ

• ไม้     ๑ น. คำรวมเรียกพืชทั่วไป โดยปรกติมีราก ลำต้น กิ่ง ก้าน และใบ, เรียกเนื้อของต้นไม้ที่ใช้ทำสิ่งของต่าง ๆ มีลักษณะเป็นท่อน แผ่น หรือดุ้น เป็นต้น,
• ตะ     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• ตะโก     ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Diospyros วงศ์ Ebenaceae เปลือกสีดำคล้ำ เช่น ตะโกสวน ( D. malabarica Kostel.) ผลคล้ายมะพลับ ตะโกนา ( D.
• โก     พี่
• ตะโกก    ๑ น. ชื่อปลาน้ำจืดขนาดกลางบางชนิดและบางสกุล ในวงศ์ Cyprinidae หัวเสี้ยม ลำตัวยาวเรียว แบนข้างเล็กน้อย ครีบหลังมีก้านครีบตอนหน้าแข็ง ยาวคล้ายเงี่ยง พื้นลำตัวด้านหลังและครีบสีเทาอมฟ้า ส่วนอื่นสีเงิน ท
• ตะโกน    ก. ออกเสียงดังกว่าปรกติเพื่อให้ได้ยิน.
• ตะโก้    ๑ น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าหรือแป้งเท้ายายม่อมกวนเข้ากับน้ำตาล ใส่แห้วหรือข้าวโพดเป็นต้นก็ได้ หยอดหน้าด้วยกะทิกวนกับแป้ง. ๒ น. ชื่อลมทะเลพัดจากทิศตะวันตกเฉียงเหนือมาทางทิศตะวันออกเฉียงใ
• กู่ตะโกน    โก่ โก้
• ตะโกดำ    ดู กระดูกค่าง.
• ตะโกรง    -โกฺรง ก. ทะเยอทะยาน, อยากได้. ว. อาการวิ่งโทง ๆ; เต็มไปด้วยความอยาก, ตะกลาม, เช่น ลูกเมียแปรไปเป็นอื่นตื่นตะโกรง. (สุ. สอนเด็ก).
• ตะโกรม    -โกฺรม น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่ในสกุล Crassostrea วงศ์ Ostreidae ลักษณะเหมือนหอยนางรม แต่มีขนาดใหญ่ มีหลายชนิด เช่น ชนิด Crassostrea iredalei, C. belcheri, นางรมใหญ่ ก็เรียก.
• ตะโกส้ม    ดู กระทุ่ม ๑.
• น้ำตะโก    น. กระดาษที่มีสีเหลืองอย่างสีทองคำ นิยมนำมาใช้สลักปรุเป็นลวดลาย หรือใช้ทั้งแผ่นปิดตกแต่งสิ่งปลูกสร้างหรือครุภัณฑ์บางอย่างเป็นการชั่วคราว เรียกว่า กระดาษน้ำตะกู หรือ กระดาษน้ำตะโก.
• ลมตะโก้    ตะโก้ ลมพัดหลวง พัดหลวง
• การตะโกน    n. ออกเสียงดังกว่าปกติเพื่อให้ได้ยิน , ชื่อพ้อง: การส่งเสียง, การเปล่งเสียง, การแผดเสียง ตัวอย่างการใช้: การตะโกนมากๆ ทำให้หลอดลมอักเสบได้

• นี่มันที่ปัดไม้ตะโกขนนุ่ม