ขนลุกขนชัน คือ

• น. ขนตั้งชันขึ้นเพราะความขยะแขยงหรือตกใจกลัวเป็นต้น.

• ขน     ๑ น. สิ่งที่เป็นเส้นขึ้นตามผิวหนังคนและสัตว์ เช่น ขนตา ขนนก ขนเม่น และใช้ตลอดไปจนถึงที่ขึ้นบนผิวต้นไม้ ผลไม้ ใบไม้ และอื่น ๆ, ราชาศัพท์ว่า
• ขนลุก     น. ขนตั้งชันขึ้นเพราะอากาศเย็นเยือก ความตกใจ หรือความเสียวซ่าน เป็นต้น.
• ลุ     ก. ถึง (ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม) เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็น ลุถึง; ( โบ ) รู้ความ เช่น ลุท้องตรา
• ลุก     ก. เคลื่อนขึ้นจากท่านั่งหรือท่านอน เช่น ลุกจากเก้าอี้ลุกจากที่นอน, ตั้งขึ้น เช่น ขนลุก; เคลื่อนออกจาก เช่น ลุกแต่สุโขทัย. ( จารึกสยาม );
• ชัน     ๑ น. ยางไม้สำหรับยาเรือเป็นต้น. ๒ ก. ยกตั้งตรง เช่น ชันขา ชันเข่า; ตั้งขึ้น เช่น ขนชัน หูชัน. ว. ตรงขึ้นไป, ไม่ลาด, เช่น ตลิ่งชัน.
• ขนลุกขนพอง    น. ขนตั้งชันขึ้นเพราะความขยะแขยงหรือตกใจกลัวเป็นต้น.
• ลูกขนุน    ขนุน
• รู้สึกขนลุก    ตื่นเต้น
• น่าขนลุก    ประหลาด สยองขวัญ น่ากลัว น่าเกลียดน่ากลัว น่าสยดสยอง น่าหวาดกลัว น่าหวาดผวา ลึกลับ น่าสะพรึงกลัว น่าขนพองสยองเกล้า น่าพรั่นพรึง น่าสยอง น่าเขย่าขวัญ =gristly น่า-สยดสยอง น่าตกใจ สยอง น่าหวาดเสียว น่
• ความรู้สึกที่ขนลุกขนพอง    การคลาน การค่อย ๆ เข้ามา การย่อง การเลื้อย คนครุ่นคิด คนที่น่าเบื่อและรบกวนคนอื่น คอกล้อม
• ขนลง    ถ่ายสินค้า} ถ่าย เอาลง
• ขนลับ    หมอย ขนเพชร ผมล่าง
• ขนานลี่    น. เรือแล่นคู่เคียงกันไป.
• งอกขน    มีขนงอก มีขนขึ้น
• ถลกขน    ตัดขน

• แต่ห้องน้ำชอบทำฉันขนลุกขนชันตลอด
• พูดถึงเจ้างูผีนี่ ขนลุกขนชัน