ขนลับ คือ

• หมอย
  ขนเพชร
  ผมล่าง

• ขน     ๑ น. สิ่งที่เป็นเส้นขึ้นตามผิวหนังคนและสัตว์ เช่น ขนตา ขนนก ขนเม่น และใช้ตลอดไปจนถึงที่ขึ้นบนผิวต้นไม้ ผลไม้ ใบไม้ และอื่น ๆ, ราชาศัพท์ว่า
• ลับ     ๑ ก. ถูให้คม เช่น ลับมีด. ๒ ว. ที่อยู่ในที่พ้นตา, ที่อยู่ในที่ซึ่งแลไม่เห็น, เช่น ที่ลับ ประตูลับ หายลับ, ที่ปกปิดหรือควรปกปิด เช่น ความลับ
• ขนลง    ถ่ายสินค้า} ถ่าย เอาลง
• ขนลุก    น. ขนตั้งชันขึ้นเพราะอากาศเย็นเยือก ความตกใจ หรือความเสียวซ่าน เป็นต้น.
• ขนานลี่    น. เรือแล่นคู่เคียงกันไป.
• ขนลุกขนชัน    น. ขนตั้งชันขึ้นเพราะความขยะแขยงหรือตกใจกลัวเป็นต้น.
• ขนลุกขนพอง    น. ขนตั้งชันขึ้นเพราะความขยะแขยงหรือตกใจกลัวเป็นต้น.
• น่าขนลุก    ประหลาด สยองขวัญ น่ากลัว น่าเกลียดน่ากลัว น่าสยดสยอง น่าหวาดกลัว น่าหวาดผวา ลึกลับ น่าสะพรึงกลัว น่าขนพองสยองเกล้า น่าพรั่นพรึง น่าสยอง น่าเขย่าขวัญ =gristly น่า-สยดสยอง น่าตกใจ สยอง น่าหวาดเสียว น่
• คนลึกลับ    n. คนที่ทำตัวให้ยากที่จะค้นหา, คนที่ผู้อื่นเข้าใจได้ยาก ตัวอย่างการใช้: ผู้บริหารของบริษัทค้าไม้ได้รับจดหมายจากคนลึกลับเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว
• ที่เร้นลับ    มุมมืด
• บันลือ    ก. เปล่งเสียงดังก้อง เช่น บันลือสีหนาท; โด่งดัง, เลื่องลือ, เช่น ข่าวบันลือโลก.
• บินลง    v. ร่อนลงจากอากาศสู่พื้นดินด้วยกำลังปีกหรือเครื่องยนต์ ตัวอย่างการใช้: เครื่องร่อนกำลังบินลงอย่างช้าๆ สู่พื้นดินที่ทำเครื่องหมายไว้
• ลิ้นลูกสูบ    ลิ้นปิดเปิด ลิ้นเครื่องยนต์ ส่วนที่ทำหน้าที่ปิดเปิดทางผ่าน หลอดสูญญากาศ วาล์ว
• หินลับ    ล้อหินบด
• เป็นลําดับ    ต่อเนื่องกัน เป็นอนุกรม ตามลําดับ ถูกต้อง เป็นระเบียบ เหมาะสม