คําอนุญาติ คือ

• อํานาจที่ได้รับมอบหมาย

• คํา     ชื่อ ศัพท์ คํารวมเสียง คําพูด คํากล่าว ถ้อยคํา วจี วาจา เสียงพูด
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• อนุ     คำประกอบหน้าศัพท์บาลีหรือสันสกฤตมีความหมายว่า น้อย เช่น อนุทิศ = ทิศน้อย, ภายหลัง, รุ่นหลัง, เช่น อนุชน = ชนรุ่นหลัง, ตาม เช่น อนุวัต = เป็นไปตาม,
• อนุญาต     ก. ยินยอม, ยอมให้, ตกลง. ( ป. อนุญฺาต).
• นุ     ๑ ( กลอน ) ตัดมาจากอุปสรรค อนุ เช่น ทราบนุสนธิ์ทุกแห่ง. ( ตะเลงพ่าย ); อเนกนุประการ. ( พงศ. เลขา ); โดยนุกรม. ( ม. คำหลวง วนปเวสน์). ๒ (
• ญาต     ลูกพี่ลูกน้อง
• ญาติ     ยาด, ยาติ-, ยาดติ- น. คนในวงศ์วานที่ยังนับรู้กันได้ทางเชื้อสายฝ่ายพ่อหรือฝ่ายแม่. ( ป. ).
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• สัญญาอนุญาต    สิทธิการดำเนินการ สิทธิในการใช้สิทธิบัตรของคนอื่นโดยถูกต้องตามกฎหมาย ใบอนุมัติ
• ผู้อนุญาต    ผู้ออกใบอนุญาต คนค้ำประกัน คนรับรอง ผู้ค้ำประกัน ผู้รับรอง
• ไม่อนุญาต    ห้าม ห้ามปราม ขัดขวาง ประณาม ป้องกัน ห้ามขัดขวางโดยการทิ้งระเบิดติดต่อกัน เพิกถอนสิทธิการเป็นพลเมือง ไม่ยอมรับความจริง ไม่ยอมให้มี ไล่ออกไป
• ไม่อนุญาติ    ห้าม ห้ามปราม
• ปัญญาอ่อน    น. ภาวะที่มีระดับสติปัญญาด้อยหรือต่ำกว่าปรกติ มักมีสาเหตุเกิดขึ้นในระหว่างพัฒนาการ ทำให้เด็กมีความสามารถจำกัดในด้านการเรียนรู้และมีพฤติกรรมปรับตัวไม่อยู่ในระดับที่ควรเป็น. ว. มีระดับสติปัญญาด้อยหรือ
• ขออนุญาต    v. ขอให้ยินยอมหรือตกลงให้กระทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ชื่อพ้อง: ขอ ตัวอย่างการใช้: พนักงานขออนุญาตลาหยุดในวันออกพรรษา
• ซึ่งอนุญาติ    ซึ่งอนุมัติ ตามแต่เห็นสมควร