คําอุทธรณ์ คือ

• การอุทธรณ์

• คํา     ชื่อ ศัพท์ คํารวมเสียง คําพูด คํากล่าว ถ้อยคํา วจี วาจา เสียงพูด
• อุ     น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
• อุท     อุทะ- น. น้ำ. ( ป. , ส. ).
• อุทธรณ์     อุดทอน น. การยกขึ้น, การรื้อขึ้น, การเคลื่อนที่, การเสนอ, การนำมาให้;
• ธร     ทอน น. การยึดไว้, การถือไว้, การทรงไว้, การมีไว้; ผู้รักษาไว้, ผู้ทรงไว้, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น วิชาธร วินัยธร. ( ป. ; ส. ธฺฤ).
• ธรณ     ทอน, ทอระนะ ( แบบ ) น. การถือไว้, การทรงไว้, การยึดไว้. ( ป. , ส. ).
• รณ     รน, รนนะ- น. เสียง, เสียงดัง; สงคราม. ก. รบ, รบศึก. ( ป. , ส. ).
• ขออุทธรณ์    อุทธรณ์ ยื่นอุทธรณ์
• ปัจจุทธรณ์    ปัดจุดทอน (แบบ) น. การถอนคืน. ก. ถอนคืน (ในวินัยใช้คู่กับ อธิษฐาน ซึ่งแปลว่า ตั้งใจ เช่น อธิษฐานสบง คือตั้งใจให้เป็นสบงครอง ภายหลังไม่อยากให้เป็นสบงครองก็ถอนคืนสบงนั้น เรียกว่า ปัจจุทธรณ์สบง). (ป.).
• ผู้อุทธรณ์    ผู้ร้องขอ ผู้อ้อนวอน
• ยื่นอุทธรณ์    อุทธรณ์ ขออุทธรณ์
• การอุทธรณ์    คําอุทธรณ์ การอ้อนวอน
• ศาลอุทธรณ์    (กฎ) น. ศาลยุติธรรมชั้นสูงถัดจากศาลฎีกาลงมา ได้แก่ ศาลอุทธรณ์ และศาลอุทธรณ์ภาค มีอำนาจพิจารณาพิพากษาบรรดาคดีที่อุทธรณ์คำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลชั้นต้นตามบทบัญญัติแห่งกฎหมายว่าด้วยการอุทธรณ์และว่าด้ว
• ศาลอุทธรณ์ภาค    (กฎ) ดู ศาลอุทธรณ์.
• เกี่ยวกับการอุทธรณ์    ซึ่งมีอำนาจพิจารณารับการอุทธรณ์