จั้งมั่ง คือ

• ว. แข็งแรง, จังมัง ก็ว่า.

• จั้ง     ( โบ ) ก. ตั้ง เช่น คือคชกลับกลอกจั้ง จญสีห์. ( ยวนพ่าย ).
• งม     ก. ดำน้ำลงไปคลำหาของ, คลำหาของในน้ำ; โดยปริยายหมายความว่า งุ่มง่าม, ชักช้า, เช่น มัวไปงมอยู่ที่ไหน.
• มั่ง     ก. มี, มีมาก. ( ปาก ) ว. บ้าง เช่น ขอมั่งซี.
• จังมัง    น. ไม้สำหรับขัดก้นกระบุงและตะกร้าทั้ง ๔ มุมให้แน่นและแข็งแรง. ว. แข็งแรง, จั้งมั่ง ก็ว่า.
• ซึ่งมีจิตใจสูง    ปลื้มปีติยินดี สูง สูงค่า
• จูงมือ    ก. จับมือพากันไป.
• จูงมือกัน    จับมือกัน
• จัง    (ปาก) ว. ยิ่งนัก เช่น เก่งจัง ร้อนจัง ของสิ่งนี้ถูกจัง; เต็มที่, เต็มแรง, เช่น ชนกันเข้าอย่างจัง.
• จั๋ง    ๑ (ปาก) ว. เต็มที่, เต็มแรง, จังหนับ จำหนับ หรือ จ๋ำหนับ ก็ว่า. ๒ น. ชื่อปาล์มชนิด Rhapis excelsa Henry ในวงศ์ Palmae ใบรูปพัด ปลูกเป็นไม้ประดับ, เท้าสาน ก็เรียก.
• จิ่ง    (โบ) สัน. จึง.
• จึง    สัน. สำหรับต่อความแสดงกิริยาที่กระทำภายหลัง เช่น กินข้าวแล้วจึงไป, แสดงความที่เป็นผลเนื่องจากเหตุข้างหน้า เช่น ทำดีจึงได้ดี.
• จึ่ง    สัน. สำหรับต่อความแสดงกิริยาที่กระทำภายหลัง เช่น กินข้าวแล้วจึงไป, แสดงความที่เป็นผลเนื่องจากเหตุข้างหน้า เช่น ทำดีจึงได้ดี.
• จึ้ง    น. เหล็กสำหรับไชรูอย่างหนึ่ง เช่น เกะกะกบไสไชเหล็กจึ้ง. (ขุนช้างขุนแผน). (ดิกชนารีไทย). (จ. จึ่ง ว่า เจาะ).
• จุ่ง    ก. จง, คำช่วยกริยาบอกความบังคับหรือความหวัง.
• จูง    ก. พาไปด้วยอาการคล้ายดึงหรือฉุด เช่น จูงควาย จูงเด็ก. น. ชื่อวัยของเด็กระหว่างวัยอุ้มกับวัยแล่น เรียกว่า วัยจูง.