จั่วไพ่ คือ

• v.
  ลากไพ่จากกองมาเปิด, เปิดไพ่ในกอง
  ชื่อพ้อง: จั่ว, เปิดไพ่

• จั่ว     ๑ น. เครื่องบนแห่งเรือนที่ปิดด้านสกัดหลังคาสำหรับกันลมและแดดฝน มีรูปเป็นสามเหลี่ยม, หน้าจั่ว ก็ว่า. ๒ ก. ลากไพ่จากกองมาเปิด, เปิดไพ่ในกอง.
• ไพ     ( โบ ) น. มาตราเงินตามวิธีประเพณี ๒ อัฐ เท่ากับ ๑ ไพ.
• ไพ่     น. เครื่องเล่นการพนันอย่างหนึ่ง ทำด้วยกระดาษค่อนข้างแข็งหรือพลาสติกเป็นต้น เป็นแผ่นสี่เหลี่ยมผืนผ้าบาง ๆ มีลวดลายและเครื่องหมายแสดงแต้มต่าง ๆ.
• ไม้จั่วไพ่    น. ไม้ที่ใช้ช่วยในการเปิดไพ่หรือลากไพ่จากในกองออกมาจั่ว ในการเล่นไพ่ตอง.
• บ่าวไพร่    น. ข้าทาสบริวาร.
• แนวไพร    พนขัณฑ์ พนสณฑ์ ราวป่า แนวป่า
• รู้จักกันทั่วไป    ชื่อเหม็นที่สุด ซึ่งสูญเสียสิทธิพลเมืองบางอย่าง ดังกระฉ่อน น่าเกลียดชัง มีชื่อเสียงในทางไม่ดี แย่มาก
• เป็นที่รู้จักกันทั่วไป    ซึ่งขึ้นชื่อ ซึ่งเลื่องลือ เป็นที่เลื่องลือ
• แล้วไม่รู้จักแล้ว    ว. ซ้ำ ๆ ซาก ๆ, ร่ำรี้ร่ำไร, เช่น พูดแล้วไม่รู้จักแล้ว บ่นอยู่นั่นแหละ แล้วไม่รู้แล้ว.
• ไพที    น. ที่รอง, แท่น, ขอบชายคา คือ ที่สุดชายคาชั้นบนต่อกับชายคาชั้นล่าง; ฐานบัวคว่ำบัวหงายที่พระเจดีย์. (ป., ส. เวที).
• ไพร    ไพฺร น. ป่า; ขอบ, ริม, เรียกตอกเส้นกลม ๆ ที่อยู่ใต้ขอบกระบุงกระจาดเป็นต้น ว่า ตอกไพร.
• ไพรี    น. ผู้มีเวร; ข้าศึก. (ส. ไวรินฺ; ป. เวรี).
• ไพรู    ว. งาม, รุ่งเรือง.
• ไพร่    ไพฺร่ (โบ) น. ชาวเมือง, พลเมืองสามัญ; คนเลว. ว. สามัญ.
• ไพล    ไพฺล น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Zingiber purpureum Roscoe ในวงศ์ Zingiberaceae ต้นและใบคล้ายขิง เหง้าสีเหลืองอมเขียวใช้ทำยาได้. ว. สีเหลืองอมเขียวอย่างสีเหง้าไพล เรียกว่า สีไพล.

• เกทับ หรือ หมอบ ? หมดหน้าตักและจั่วไพ่สู้
• ก็แค่การจั่วไพ่ทั้งหมดบนโต๊ะที่นี่
• ถ้าผู้เล่นได้ไพ่สามใบแล้วให้เจ้ามือจั่วไพ่ใบที่สามตามกฎต่อไปนี้
• ผมจะช่วยจั่วไพ่ให้คุณหนึ่งใบ
• คุณก็จั่วไพ่ แล้วก็ทิ้งลงมา
• ที่เอาชนะด้วยการจั่วไพ่เอง
• ตอนนี้แกต้องจั่วไพ่มาใบนึง
• ผมจะจั่วไพ่เพื่อทำฟลัช
• จากนั้นเจ้ามืออาจจั่วไพ่ใบที่สามเพิ่มเติม ตามกฎการจั่วไพ่ ที่มีการอธิบายไว้ด้านล่าง
• จากนั้นเจ้ามืออาจจั่วไพ่ใบที่สามเพิ่มเติม ตามกฎการจั่วไพ่ ที่มีการอธิบายไว้ด้านล่าง