ชะงอก คือ

• น. หินที่งอกออกไป.

• ชะ     ๑ ก. ทำให้สิ่งที่ติดอยู่หลุดไปหรือหมดไปด้วยน้ำ ในลักษณะและอาการอย่างชะแผล; ชำระล้างด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนชะลาน ฝนชะช่อมะม่วง. ๒
• งอ     ว. ลักษณะที่มีส่วนปลายหักโค้งเข้าหาตัวมันเองเช่นรูปอย่างขอ; เรียกหน้าซึ่งมีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจเป็นต้นว่า หน้างอ. ก.
• งอก     ๑ ก. อาการที่เมล็ดผลไม้แตกเป็นต้นขึ้น; ผลิออก, แตกออก, เช่น รากงอก ยอดงอก; เพิ่มปริมาณมากขึ้น (ใช้เฉพาะของบางอย่าง) เช่น เงินงอก แผ่นดินงอก
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• ชะงัก    ก. หยุดลงกลางคันทันที.
• ชะงักงัน    งัน จังงัง ตะลึง หยุดชะงัก เงียบงัน ชะงัก ผงะ งงงัน ตกตะลึง ตะลึงงัน นิ่งงัน ตะลึงพรึงเพริด
• ชะงัด    ว. แม่นยำ, ขลัง, แน่, ได้จริง, เช่น ยาขนานนี้แก้โรคปวดหัวได้ชะงัดนัก.
• ชะงาบ    ว. อ้าปากงาบ ๆ ด้วยอาการชัก.
• ชะงุ้ม    ว. เป็นเพิงงุ้มลงมา.
• ชะง่อน    น. หินที่เป็นปุ่มเป็นแง่ยื่นออกมาจากเขา.
• ชะง้ำ    ว. สูงและยื่นง้ำออกมา.
• ชะง้ํา    ชะง่อน
• ชะล้างออก    ล้างน้ําออก
• ชะง่อนผา    ชะง่อน แง่ ชะโงกผา
• หยุดชะงัก    หยุด ยับยั้ง งัน จังงัง ชะงักงัน ตะลึง เงียบงัน ขัดขวาง หยุดยั้ง ขยัก ยั้ง ระงับ หักห้าม ซบเซา เซา ไม่เป็นไปตามคาด หยุดทํา ชะงัก ลังเล หยุดกระทันหัน