ชะง่อน คือ

• น. หินที่เป็นปุ่มเป็นแง่ยื่นออกมาจากเขา.

• ชะ     ๑ ก. ทำให้สิ่งที่ติดอยู่หลุดไปหรือหมดไปด้วยน้ำ ในลักษณะและอาการอย่างชะแผล; ชำระล้างด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนชะลาน ฝนชะช่อมะม่วง. ๒
• ง่อน     น. ก้อนดินหรือหินที่ตั้งสูงขึ้นไป เช่น เงื้อมง่อน ว่า เงื้อมแห่งก้อนดินหรือหินที่ตั้งสูงขึ้นไป.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• ชะง่อนผา    ชะง่อน แง่ ชะโงกผา
• ชะงอก    น. หินที่งอกออกไป.
• ชะงัก    ก. หยุดลงกลางคันทันที.
• ชะงักงัน    งัน จังงัง ตะลึง หยุดชะงัก เงียบงัน ชะงัก ผงะ งงงัน ตกตะลึง ตะลึงงัน นิ่งงัน ตะลึงพรึงเพริด
• ชะงัด    ว. แม่นยำ, ขลัง, แน่, ได้จริง, เช่น ยาขนานนี้แก้โรคปวดหัวได้ชะงัดนัก.
• ชะงาบ    ว. อ้าปากงาบ ๆ ด้วยอาการชัก.
• ชะงุ้ม    ว. เป็นเพิงงุ้มลงมา.
• ชะง้ำ    ว. สูงและยื่นง้ำออกมา.
• ชะง้ํา    ชะง่อน
• หยุดชะงัก    หยุด ยับยั้ง งัน จังงัง ชะงักงัน ตะลึง เงียบงัน ขัดขวาง หยุดยั้ง ขยัก ยั้ง ระงับ หักห้าม ซบเซา เซา ไม่เป็นไปตามคาด หยุดทํา ชะงัก ลังเล หยุดกระทันหัน
• การชะงัก    n. การหยุดลงกลางคันทันที ชื่อพ้อง: การหยุด, การชะงักงัน, การหยุดชะงัก ตัวอย่างการใช้: เกิดการชะงักในการผลิตสินค้าเนื่องจากคนงานประท้วง
• การชะงักงัน    การทำให้แตกแยกออกเป็นชิ้น ๆ ช่วงระยะเวลาที่หยุด -s.disruption ภาวะที่ถูกทำให้แตกแยกออก การชะงัก การหยุด การหยุดชะงัก

• แสงแรกผมจะใส่ทุกคนที่ผมมีที่ชะง่อนผา
• ใช่ ฉันเคยถูกลากออกจากชะง่อนหิน
• คอนราดกำลังบุกฝ่าชะง่อนเขา
• ซ่อนอยู่ในชะง่อนของภูเขา
• ผนังชันมากและเป็นชะง่อน
• เป็นน้ำตกที่แปลกกว่าน้ำตกที่อื่นๆ ตรงที่ น้ำตกจะไหลจากลำธารแล้ว ท้ายสุดจะมาลงยังชะง่อนหินสุดท้ายสู่ลำน้ำแควน้อย ทำให้ผู้ที่ล่องแพมาสามารถเล่นน้ำตกได้ด้วย