ซึ่งอ้อนวอน คือ

• ซึ่งเรียกร้อง

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• งอ     ว. ลักษณะที่มีส่วนปลายหักโค้งเข้าหาตัวมันเองเช่นรูปอย่างขอ; เรียกหน้าซึ่งมีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจเป็นต้นว่า หน้างอ. ก.
• อ้อ     ๑ น. ชื่อหญ้าชนิด Arundo donax L. ในวงศ์ Gramineae ขึ้นเป็นกอในที่ชื้นแฉะ ลำต้นแข็งเป็นปล้อง ข้างในกลวง. ๒ อ.
• อ้อน     ก. พร่ำร้องขอ, ร้องสำออย, อาการร้องไห้อย่างเด็กอ่อน.
• อ้อนวอน     ก. พยายามพูดขอร้อง.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• นว     นะวะ- ว. เก้า, จำนวน ๙, (ใช้เป็นคำหน้าสมาส). ( ป. ; ส. นวนฺ).
• วอ     น. ยานที่มีลักษณะเป็นรูปเรือนหลังคาทรงจั่ว สำหรับเจ้านายหรือข้าราชการฝ่ายในนั่ง มีคานรับอยู่ข้างใต้คู่หนึ่ง ใช้คนหาม,
• วอน     ( ปาก ) ก. รนหาที่ เช่น วอนตาย; ( วรรณ ) ร่ำขอ, ขอด้วยอาการออด, เฝ้าร้องขอให้ทำตามประสงค์, เช่น คำนึงนุชนาฎเนื้อ นวลสมร แม้นแม่มาจักวอน พี่ชี้. (
• อย่างอ้อนวอน    อย่างย่อ อย่างวิงวอน
• อ ้อนวอน    ให้สาบาน
• การอ้อนวอน    การขอร้อง การสวดอ้อนวอน คําขอร้อง การอุทธรณ์
• คำอ้อนวอน    การขอร้อง การวิงวอน คำขอร้อง คำวิงวอน
• คําอ้อนวอน    คําขอร้อง
• ผู้อ้อนวอน    ผู้ร้องขอ ผู้อุทธรณ์ ผู้ภาวนา ผู้สวดมนต์