ดอกน้ําผึ้ง คือ
- ดอ ควย จู๋ ไข่ นกเขา เจี๊ยว จ้าวโลก ดอกจำปี น้องชาย กระเจี๊ยว
- ดอก ๑ น. ส่วนหนึ่งของพรรณไม้ที่ผลิออกจากต้นหรือกิ่ง มีหน้าที่ทำให้เกิดผลและเมล็ดเพื่อสืบพันธุ์ มีเกสรและเรณูเป็นเครื่องสืบพันธุ์, เรียกเต็มว่า
- อก ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
- กน ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ญ ณ น ร ล ฬ สะกด ว่า แม่กน หรือ มาตรากน. ๒ ( โบ ) ก. มัว, คอย, เฝ้า, เช่น จะกนกินแต่น้ำตาอนาทร. ( นิ. ลอนดอน
- น้ํา น้ํากิน น้ําดื่ม น้ําเปล่า น้ําดิบ อุทก อัมพุ ธาร ธารา ลําธาร สายธาร ห้วย ของเหลว ศิรา แม่น้ํา วารี สาคร ห้วงน้ํา แม่น้ําลําคลอง น้ําจืด น้ําสะอาด
- น้ําผึ้ง น้ําหวาน มธุ มธุรส ดอกน้ําผึ้ง รวงผึ้ง
- ผึ้ง ๑ น. ชื่อแมลงหลายชนิดในวงศ์ Apidae มีปีกบางใส ๒ คู่ ปีกคู่หลังเล็กกว่าปีกคู่หน้า ปากใช้ทั้งกัดอาหารและดูดกินของเหลวได้
- ดอกน้ำผึ้ง ดู รวงผึ้ง.
- แกนดอกไม้ ท่อรังไข่ ปากกาปากแหลมสมัยก่อนที่ใช้เขียนบนแผ่นขี้ผึ้ง เข็มจานเสียง เข็มนาฬิกาแดด เข็มวาดภาพ
- งัดออก แงะออก แคะออก
- สิ่งทอหรือม่านลายดอกซึ่งแขวนประดับฝาผนัง พรมลายดอกประดับ
- การชักนําให้เกิดดอก การชักนําให้ออกดอก
- ดอกพลับพลึง ดอกวิรงรอง ดอกวิรังรอง วิรงรอง
- ดอกไม้รุ่ง น. ดอกไม้เพลิงชนิดหนึ่ง ทำด้วยดินจุดใส่ในห่อกระดาษขดเหมือนไส้ไก่แขวนไว้ตามศาลาเพื่อจุดเวลาค่ำให้มีแสงสว่างตลอดรุ่งใช้แทนโคม.
- ดอกไม้เพลิง น. เครื่องสำหรับจุดในงานเทศกาลหรืองานศพเป็นต้น ทำด้วยกระบอกไม้อ้อหรือไม้ไผ่เป็นต้นบรรจุดินดำ มีชื่อต่าง ๆ กันตามชนิด.
มือถือ