ดอกพลับพลึง คือ
"ดอกพลับพลึง" การใช้"ดอกพลับพลึง" อังกฤษ
- ดอกวิรงรอง
ดอกวิรังรอง
วิรงรอง
- ดอ ควย จู๋ ไข่ นกเขา เจี๊ยว จ้าวโลก ดอกจำปี น้องชาย กระเจี๊ยว
- ดอก ๑ น. ส่วนหนึ่งของพรรณไม้ที่ผลิออกจากต้นหรือกิ่ง มีหน้าที่ทำให้เกิดผลและเมล็ดเพื่อสืบพันธุ์ มีเกสรและเรณูเป็นเครื่องสืบพันธุ์, เรียกเต็มว่า
- อก ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
- พล พน, พนละ-, พะละ- น. กำลัง, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น พระทศพล อันเป็นพระนามพระพุทธเจ้า หมายความว่า ทรงมีพระญาณอันเป็นกำลัง ๑๐ ประการ มี ฐานาฐานญาณ
- พลับ พฺลับ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Diospyros malabarica Kostel. var. siamensis (Hochr.) Phengklai ในวงศ์ Ebenaceae คล้ายตะโก ผลกินได้, มะพลับ ก็เรียก.
- พลับพลึง -พฺลึง น. ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวชนิด Crinum asiaticum L. ในวงศ์ Amaryllidaceae ใบยาวใหญ่เป็นกาบ หัวมีพิษ ดอกสีขาว กลิ่นหอม.
- ลับ ๑ ก. ถูให้คม เช่น ลับมีด. ๒ ว. ที่อยู่ในที่พ้นตา, ที่อยู่ในที่ซึ่งแลไม่เห็น, เช่น ที่ลับ ประตูลับ หายลับ, ที่ปกปิดหรือควรปกปิด เช่น ความลับ
- ดอกไม้เพลิง น. เครื่องสำหรับจุดในงานเทศกาลหรืองานศพเป็นต้น ทำด้วยกระบอกไม้อ้อหรือไม้ไผ่เป็นต้นบรรจุดินดำ มีชื่อต่าง ๆ กันตามชนิด.
- ฮ็อกพลัม ต้นฮ็อกพลัม
- พลับพลา -พฺลา น. ที่ประทับชั่วครั้งคราวสำหรับรับรองพระเจ้าแผ่นดินและพระบรมราชวงศ์ชั้นสูง.
- พลุกพล่าน พฺลุกพฺล่าน ก. เกะกะ, ขวักไขว่, เกลื่อนกล่น. ว. อาการที่เคลื่อนไหวขวักไขว่ไม่เป็นระเบียบ เช่น เดินพลุกพล่าน วิ่งพลุกพล่าน แล่นพลุกพล่าน.
- ต้นฮ็อกพลัม ฮ็อกพลัม
- ยกพื้นหรือพลับพลาเทศนา จะงอนปาก ธรรมาสน์ ปะรำ ปุ่มหรือหัวที่คล้ายของ ยกพื้น เท้า เวที เวทีพูด แท่นบรรยาย แท่นอ่านพระคัมภีร์หรือเทศนาในโบสถ์คริสเตียนสมัยโบราณ โต๊ะบรรยาย
- ขับพล ก. ยกทัพ, เคลื่อนกองทัพเข้าโจมตีข้าศึก.
- จีบพลู ก. ม้วนพลูที่ป้ายปูนไว้แล้วให้เป็นรูปกรวย แล้วพันด้วยใยฝ้าย.
ประโยค
- นอกจากดอกสีแดงแล้ว ดอกพลับพลึงยังมีสีเหลืองและสีขาวด้วย
- ดอกพลับพลึงสีเหลือง ： หวนระลึกความหลัง
- ที่มีดอกพลับพลึงแดงปักไว้ล้อมรอบ
- นอกจากนี้ยังมีซากุระและดอกพลับพลึงแดง ใบไม้เปลี่ยนสีในฤดูใบไม้ร่วง และคาเมเลียในฤดูหนาว ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นวัดแห่งดอกไม้ที่จะบานตลอดทุกฤดูกาล
มือถือ