ผู้เจ็บป่วย คือ
"ผู้เจ็บป่วย" การใช้"ผู้เจ็บป่วย" อังกฤษ
- n.
บุคคลที่มีอาการไม่สบายเพราะเป็นโรคหรือเหตุอื่นที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น
ชื่อพ้อง: ผู้ป่วย
ตัวอย่างการใช้: ยามีสำรองให้กับผู้เจ็บป่วยที่มีอาการหนักเท่านั้น
clf.: คน
- ผู้ น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
- เจ น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี, แจ ก็ว่า. ( จ. ว่า แจ).
- เจ็บ ก. ป่วยไข้, ราชาศัพท์ว่า ประชวร; รู้สึกทางกายเมื่อถูกทุบตีหรือเป็นแผลเป็นต้น.
- เจ็บป่วย ก. ไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่นที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น, เจ็บไข้ได้ป่วย ก็ว่า.
- จ็บป่วย ป่วย
- ป่วย ก. รู้สึกไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่นที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น.
- ที่เจ็บป่วย ไม่แข็งแรง ที่ทุพพลภาพ
- เจ็บป่วยบ่อย กระเสาะกระแสะ ซีดเซียว บอบบาง ไม่แข็งแรง ป่วยเรื้อรัง
- การเจ็บป่วย การป่วย การเจ็บไข้
- ความเจ็บป่วย โรค โรคภัยไข้เจ็บ การเจ็บไข้ได้ป่วย การติดเชื้อ การป่วยไข้ อาการคลื่นไส้อาเจียน ความเจ็บไข้ โรคภัย คิลานะ ความไม่สบาย ความบกพร่อง ความไม่มั่นคง ความเจ็บไข้ได้ป่วย อาการป่วย ความป่วยไข้ โรคาพยาธิ โรค
- ทำให้เจ็บป่วย ทำให้ป่วย ทำให้ไม่สบาย
- ทําให้เจ็บป่วย ทําให้เดือดร้อน ทําให้ทรมาน ทําให้รําคาญ ทําให้เจ็บปวด ทําให้คลื่นไส้อาเจียน ทําให้ป่วย ทําให้ไม่สบาย ทําให้ปวด
- มีชีวิตทั้งที่เจ็บป่วย ฟื้นคืน หวนกลับมา
- หายจากเจ็บป่วย ฟื้นตัว กําลังหาย
- อาการเจ็บป่วย อาการ อาการป่วย
ประโยค
- เซโอร้องไห้ไปด้วยความโศกเศร้า ขณะที่เธอดูแลผู้เจ็บป่วยในเผ่าเธอ
- คณะกรรมการวัตถุอันตรายยังไม่แบนสารพาราควอต แม้มีข้อมูลผู้เจ็บป่วยและเสียชีวิตในบริเวณที่มีการฉีดพ่นสารดังกล่าว