เจ็บป่วยบ่อย คือ
"เจ็บป่วยบ่อย" อังกฤษ
- กระเสาะกระแสะ
ซีดเซียว
บอบบาง
ไม่แข็งแรง
ป่วยเรื้อรัง
- เจ น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี, แจ ก็ว่า. ( จ. ว่า แจ).
- เจ็บ ก. ป่วยไข้, ราชาศัพท์ว่า ประชวร; รู้สึกทางกายเมื่อถูกทุบตีหรือเป็นแผลเป็นต้น.
- เจ็บป่วย ก. ไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่นที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น, เจ็บไข้ได้ป่วย ก็ว่า.
- จ็บป่วย ป่วย
- ป่วย ก. รู้สึกไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่นที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น.
- บ่ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน.
- บ่อ น. ช่องลึกลงไปในดินหรือในหินใช้เป็นที่ขังน้ำขังปลาเป็นต้น หรือเป็นแหล่งที่เกิดของสิ่งบางอย่าง เช่น บ่อเกลือ บ่อถ่านหิน บ่อแร่.
- บ่อย ว. หลายครั้งหลายหนในระยะเวลาไม่สู้นาน.
- อย อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
- ที่เจ็บป่วย ไม่แข็งแรง ที่ทุพพลภาพ
- ผู้เจ็บป่วย n. บุคคลที่มีอาการไม่สบายเพราะเป็นโรคหรือเหตุอื่นที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น ชื่อพ้อง: ผู้ป่วย ตัวอย่างการใช้: ยามีสำรองให้กับผู้เจ็บป่วยที่มีอาการหนักเท่านั้น clf.: คน
- ค่อย ๆ หายจากการเจ็บป่วย พักฟื้น ฟื้นจากไข้
- การเจ็บป่วย การป่วย การเจ็บไข้
- ความเจ็บป่วย โรค โรคภัยไข้เจ็บ การเจ็บไข้ได้ป่วย การติดเชื้อ การป่วยไข้ อาการคลื่นไส้อาเจียน ความเจ็บไข้ โรคภัย คิลานะ ความไม่สบาย ความบกพร่อง ความไม่มั่นคง ความเจ็บไข้ได้ป่วย อาการป่วย ความป่วยไข้ โรคาพยาธิ โรค
- ทำให้เจ็บป่วย ทำให้ป่วย ทำให้ไม่สบาย