พูดน้ำท่วมทุ่ง คือ

• การจายออก

• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• น้ำ     น. สารประกอบซึ่งมีองค์ประกอบเป็นธาตุไฮโดรเจนและออกซิเจนในอัตราส่วน ๑ : ๘ โดยน้ำหนัก เมื่อบริสุทธิ์มีลักษณะเป็นของเหลว ใส ไม่มีสี กลิ่น รส
• น้ำท่วม     n. เป็นภัยตามธรรมชาติอย่างหนึ่งเกิดจากฝนตกในปริมาณมากและไหลระบายไม่ทัน ชื่อพ้อง: น้ำหลาก, อุทกภัย คำตรงข้าม: อัคคีภัย
• น้ำท่วมทุ่ง     พูดหรือเขียนเสียยืดยาวอย่างน่าเบื่อ ยืดยาว
• ท่วม     ก. ไหลหลาก บ่า หรือเอ่อท้นจนลบพื้นที่หรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น น้ำท่วมทุ่ง น้ำท่วมบ้าน, กลบ เช่น ทรายท่วมเท้า, ซาบซึมไปทั่ว เช่น เหงื่อท่วมตัว,
• มท     กระทรวงมหาดไทย
• ทุ     ๑ ว. คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, เลว, ทราม, เช่น ทุจริต ว่า ความประพฤติชั่ว, ทุกร ว่า ทำได้โดยยาก, ทุปปัญญา ว่า
• ทุ่ง     ๑ น. ที่ราบโล่ง. ๒ น. ขี้. ก. ขี้.
• คำพูดน้ำท่วมทุ่ง    ภาษาน้ำท่วมทุ่ง วิธีการหรือลีลาการแสดงถ้อยคำ
• พูดน้ําท่วมทุ่ง    ยืดยาว อ้อมค้อม
• ภาษาน้ำท่วมทุ่ง    คำพูดน้ำท่วมทุ่ง วิธีการหรือลีลาการแสดงถ้อยคำ
• การพูดแบบน้ำท่วมทุ่ง    การช่างพูด การพูดมาก
• น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง    (สำ) ก. พูดมากแต่ได้เนื้อหาสาระน้อย.
• ใช้คำหรือคำพูดแบบน้ำท่วมทุ่ง    ประกอบ ด้วยคำ มีคำมาก เกี่ยวกับคำ เกี่ยวกับตัวหนังสือ ใช้คำมากเกินไป ใช้ถ้อยคำมากเกินไป