พูดบิดเบือน คือ
"พูดบิดเบือน" การใช้"พูดบิดเบือน" อังกฤษ
- พู ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
- พูด ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
- บิ ก. ทำให้แตกออกหรือหลุดออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยนิ้ว เช่น บิขนมปัง, แตกออกหรือหลุดออกด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น.
- บิด ๑ ก. หมุนให้เป็นเกลียวอย่างบิดผ้า, หมุนไปทางใดทางหนึ่ง เช่น บิดลูกบิด; เผล้ไปจากสภาพปรกติ เช่น ล้อรถบิด, ทำให้ผิดไปจากสภาพความจริง เช่น
- บิดเบือน ก. ทำให้ผิดแผกไปจากข้อเท็จจริง, ทำให้ผิดแผกแปลกไปจากเดิมหรือจากข้อเท็จจริง.
- เบือ ๑ ว. เกลื่อนกลาด (ใช้แก่กริยาตาย) ในคำว่า ตายเป็นเบือ คือ ตายเกลื่อนกลาดไปเหมือนถูกยาเบื่อ. ๒ น.
- เบือน ก. หันหน้าหนี ในคำว่า เบือนหน้า.
- อน อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
- พูดเตือน รีบร้องบอก รีบเตือน ร้องสั่ง
- พูดเบาๆ กระซิบ พูดค่อยๆ พูดกระซิบ พูดเสียงเบา กระซิบกระซาบ พูดเสียงค่อย ส่งเสียงเบาๆ
- พูดเสียงเบา กระซิบ พูดเบาๆ พูดค่อยๆ พูดกระซิบ กระซิบกระซาบ พูดเสียงค่อย
- เบียดบัง ก. ยักเอาไว้เป็นประโยชน์ของตัว.
- จุดบัพ บัพ
- กล่าวบิดเบือน พูดบิดเบือน
- การบิดเบือน ข้อความเท็จ เรื่องโกหก
ประโยค
- แม่ข้าชอบบอกว่า " หมาชอบพูดบิดเบือนคำพูดมัน "
- แม่ข้าชอบบอกว่า " หมาชอบพูดบิดเบือนคำพูดมัน
- คุณถึงพูดบิดเบือนความจริง
- ทำไมต้องพูดบิดเบือนความจริงตามที่เธอต้องการ แล้วใช้คำพูดที่รุนแรงอย่างนั้นด้วย